In mijn werk bij de politie kreeg ik steeds meer de behoefte om de zachte kant van mezelf te ontwikkelen. Ik voelde dat mijn sterke punten beter tot hun recht zouden komen in coaching. Als ik een geaccrediteerde coachopleiding zou volgen, kon ik een plek krijgen in de interne coachpool van de politie en dat sprak me bijzonder aan. Ik deed hiervoor grondig onderzoek bij de NOBCO en kwam uit bij De Ommezwaai, allereerst op basis van de inhoud, en ook omdat het qua investering aantrekkelijk was. Een gesprek met Jacqueline Boots trok me definitief over de streep.
De opleiding was in één woord superleuk! Door mijn werkomgeving was ik gewend aan een behoorlijk directieve manier van trainen; Peter Jansen pakte het juist heel relaxed aan. Hij drukte op de trainingsdagen precies de juiste knopjes in en de rest ontwikkelde zich in de periodes ertussen, door te reflecteren en zelf te experimenteren. Ik merkte dat de kennis zo veel beter indaalde en bleef hangen. Ook de intervisiemomenten met de groep droegen daaraan bij. Die opbouw werkte voor mij dus uitstekend.
Mijn werk is er enorm door veranderd! Ik hoor zelfs van anderen dat ik dat uitstraal. De mensen die ik coach voelen zich als individu meer gehoord en gezien. Dat is een intiem proces, want je moet jezelf laten zien en dat is niet typisch politie. Ik gun iedereen een coach, zeg ik nu, want het kan het verschil maken tussen opbranden of op de juiste plek in de organisatie terechtkomen. Het is fijn om daarmee bij te dragen aan een cultuuromslag binnen de politie, van ‘zo is het altijd gegaan’ naar coachend leiderschap. En daarom geef ik de coachopleiding van De Ommezwaai een 9!